آخرين خبر

پشتيباني بي چون و چراي آمريكا از رژيم صهيونيستي اين رژيم را در جهان به ساختاري فرا قانوني مبدل كرده و تجهيز اين رژيم به جديدترين و پيشرفته ترين توليدات كارخانه هاي آمريكايي، اين رژيم را به ايالت پنجاه و يكم آمريكا تبديل كرده است. 


بدون ترديد كمك هاي ميلياردي آمريكا فروپاشي رژيم صهيونيستي را به تعويق انداخته است. به عبارت بهتر مي توان گفت كه كمك هاي مالي آمريكا به رژيم صهيونيستي چيزي جز حاصل فرآيند حمايت هاي سياسي و نظامي از رژيم صهيونيستي نيست. 

همچنين نبايد فراموش كرد كه چتر حمايتي آمريكا از رژيم صهيونيستي به تل آويو اجازه داده تا با آسودگي كاملي به پيشبرد برنامه هاي هسته اي نظامي خود ادامه دهد و پس از آن كه توان بازدارندگي اش در مقابل مقاومت فلسطين و حزب الله لبنان دچار تزلزل شد به صراحت به داشتن بمب هسته اي اعتراف كرد. 

از سال 1979 تاكنون رژيم صهيونيستي با دريافت سالانه سه ميليارد دلار كمك هاي مختلف در رتبه اول طرف هاي دريافت كننده كمك از آمريكا قراردارد. 

براساس اسناد و مدارك موجود در مركز خدمات اطلاعات پژوهشي كنگره آمريكا، رژيم صهيونيستي از زمان اشغال فلسطين در سال 1948 تا پايان سال 2009 ميلادي مجموعا 106 ميليارد و 160 ميليون دلار كمك از آمريكا دريافت كرده است. 

در اين اسناد مشخص مي شود كه كمك ها در 20سال اول شكل گيري رژيم صهيونيستي يعني بين سال هاي 1949 تا 1968 مجموعاً 1327 ميليون دلار بود، در دهه بعد از آن يعني بين سال هاي 1969 تا 1978 اين كمك ها به 11ميليارد و 427ميليون دلار رسيد. 

اما اوج گرفتن حجم اين كمك ها بعد از امضاي توافقنامه كمپ ديويد با مصر بود؛ به نحوي كه در دهه بعد از آن (1979- 1988) حجم اين كمك ها از 29 ميليارد و 934 ميليون دلار گذشت و در دهه بعد از آن به مرز 31ميليارد و 922 ميليون دلار رسيد. 

براساس اطلاعات موجود، با وجود آن كه سال به سال ميزان نياز صهيونيست ها به اين كمك ها كاهش يافت اما هرگز حجم اين كمك ها كاهش پيدا نكرد. 

چتر حمايتي آمريكا از رژيم صهيونيستي به تل آويو اجازه داده تا با آسودگي كاملي به پيشبرد برنامه هاي هسته اي نظامي خود ادامه دهد و پس از آن كه توان بازدارندگي اش در مقابل مقاومت فلسطين و حزب الله لبنان دچار تزلزل شد به صراحت به داشتن بمب هسته اي اعتراف كرد. 

طبق اطلاعات رسمي موجود ميزان درآمد ناخالص ملي رژيم صهيونيستي بين سال هاي 1948- 1972 سالانه 10درصد افزايش يافت، در اين سال ها صهيونيست ها مشغول اشغال و چپاول سرزمين هاي فلسطينيان بودند، اما با توجه به دريافت غرامت جنگي از آلمان شكست خورده در جنگ جهاني دوم، كمك هاي مالي آمريكا عامل سرنوشت سازي در ساختار اقتصاد رژيم صهيونيستي محسوب نمي شد. 

بين سال هاي 1972- 1985 بحران اقتصادي شديدي رژيم صهيونيستي را در برگرفت، اين رژيم به شدت تحت تأثير افزايش قيمت نفت خام قرار گرفت و شهروندان اين رژيم از افزايش بهاي خدمات اجتماعي و نيز گسترش مخارج نظامي كه يك چهارم درآمد ناخالص ملي را به خود اختصاص مي داد در رنج بودند. 

اقتصاد رژيم صهيونيستي طي اين سال ها با كاهش دودرصدي افزايش معمول درآمد ناخالص ملي مواجه شد تا حجم تورم از 51درصد در سال 1978 به 400 درصد در سال 1984 افزايش يابد. 

افزايش كمك هاي مالي آمريكا به سطح سه ميلياردو يك ميليون دلار در اين دوره براي صهيونيست ها مسئله اي بسيار حائز اهميت بود و تقريبا به عنوان عاملي سرنوشت ساز در ادامه حيات اقتصادي رژيم صهيونيستي محسوب مي شود. 

اگر كمك هاي فوري 1500 ميليون دلاري آمريكا به رژيم صهيونيستي نبود سال 1985 سال بحران يا فاجعه بزرگ فروپاشي عظيم مالي رژيم صهيونيستي به حساب مي آمد. 

به اعتقاد بسياري از كارشناسان اقتصادي، اگر كمك هاي مالي آمريكا از رژيم صهيونيستي نبود تبعات انتفاضه اول مي توانست اين رژيم را تا مرز فروپاشي اقتصادي پيش ببرد، همچنين اين كمك هاي مالي واشنگتن بود كه به صهيونيست ها اجازه داد تا موج گسترده فروپاشي بلوك شرق بين سال هاي 1988- 1991 را مديريت كنند. 

در اين سال ها، صهيونيست ها علاوه بر بهره مندي از كمك هاي گسترده مالي آمريكا از شكل گيري جهان يك قطبي هم كمال استفاده را بردند، از همين طريق بود كه صهيونيست ها توانستند بين سال هاي 1989- 2000 با استفاده از فروپاشي بلوك سوسياليستي ده هزار نفر از مغزهاي اين بلوك را به فلسطين اشغالي منتقل كنند. 

حضور همين مغزها بود كه زمينه را براي جهش هفت برابري درآمد ناخالص ملي رژيم صهيونيستي فراهم كرد و باعث شد تا سهم كمك هاي آمريكا از درآمدهاي ناخالص ملي رژيم صهيونيستي به سه درصد كاهش يابد. 

اما كمك هاي بلاعوض تنها شامل حمايت هاي اقتصادي واشنگتن از رژيم صهيونيستي نمي شود، بلكه دربرگيرنده مبادلات تجاري دو طرف نيز هست. هم اكنون آمريكا بزرگ ترين شريك تجاري رژيم صهيونيستي محسوب مي شود. صادرات رژيم صهيونيستي به آمريكا بيش از يك سوم حجم تمامي صادرات اين رژيم را تشكيل مي دهد، صادراتي كه در سال 2009 ميلادي حدود 5/7ميليارد دلار يعني 35 درصد از كل صادرات رژيم صهيونيستي را تشكيل مي داد. 

اين در حالي است كه حجم واردات رژيم صهيونيستي از آمريكا حدود پنج ميليارد و 848 ميليون دلار از كل 47 ميليارد و 367ميليون دلار حجم كل واردات رژيم صهيونيستي است و حدوداً 15/6 درصد را به خود اختصاص مي دهد. 

كمك هاي بلاعوض تنها شامل حمايت هاي اقتصادي واشنگتن از رژيم صهيونيستي نمي شود، بلكه دربرگيرنده مبادلات تجاري دو طرف نيز هست. هم اكنون آمريكا بزرگ ترين شريك تجاري رژيم صهيونيستي محسوب مي شود

آنچه كه در اين ميان بيشتر قابل توجه است افزايش تدريجي حجم كمك هاي نظامي آمريكا به رژيم صهيونيستي در مقابل كاهش كمك هاي اقتصادي است. اين مسئله به وضوح از تلاش كنگره آمريكا براي منتقل كردن پرونده كمك هاي آمريكا به رژيم اشغالگر قدس از وزارت دارايي آمريكا به وزارت دفاع اين كشور كاملا آشكار است. 

آنچه كه در اين ميان نبايد فراموش شود منافع متقابل موجود بين رژيم صهيونيستي و آمريكاست. 23سال پيش آريل شارون نخست وزير سابق رژيم صهيونيستي گفته بود، رژيمش به اندازه 100ميليارد دلار به سياست هاي آمريكا خدمت كرده است در حالي كه تنها 30ميليارد دلار كمك دريافت كرده است. 

حال مي توان تصور كرد كه چه خدماتي را صهيونيست ها طي آن مدت و طي 23سال اخير براي آمريكا انجام داده اند